کتاب سرزمین داستان نوشتهی فرشید خیرآبادی، مجموعهای از داستانهای «فلش فیکشن» یا همان داستانهای کوتاهِ کوتاهِ پست مدرن است. این گونه داستانها از نظر اندازه از داستانهای کوتاه نیز کوتاهتر هستند.
اشکال عمدهای که منتقدان از این سبک نوشتاری میگیرند این است که در آن رکن اصلی و جادویی «شخصیت» یا همان کاراکتر وجود ندارد و فقط تیپها در آن حضور دارند که صد البته منتقدان تیپها را بسیار ناکارا میشمارند. اما داستان سرایان این تکنیک داستانی میگویند: چه باک اگر میتوان داستانی بدون حضور شخصیت پرداخت!